Bok gibiyim.
İki gün sonra yetenek sınavım var.. Kendimi hazır hissetmiyorum.. Sanırım hiçbir zaman da hissetmeyeceğim.. Her sınav yapılan okulda beşyüz kişiyle yarışacak olma düşüncesi beni hasta ediyor.. Şaka değil gerçekten hasta oluyorum.. Misal, iki gündür migrenden yatıyorum. Bi ara deprem olunca çıktım o kadar...
Her şey çok belirsiz.. Belirsizlikleri sevmiyorum.. Ne olacağını bilmeyi istemişimdir hep.. Her şeyin sonunu bilmek...
Hep yeni oluşumlar içerisinde olmaktan yorgunum.. Gençken deli gibi çalışıp bir hayat kurmak zorunluluğundan... Toplumun beklentilerinden..
Nefis yemek yapan, eli temizliğe çok yatkın olan, hanım hanımcık bir ev kızı olmadım. Bundan sonra da olmak istemiyorum..
Evlenmek ve herifin tekine bağlanıp onun emirlerine göre yaşamak da bana göre değil..
Sorumluluk alacağım bi iş de istemiyorum. Kariyer de..
Ne mi yapmak istiyorum?
Mesela spor yapmak istiyorum. Ama bu çok önemli, bu iğrenç sıcak havalar geçtikten sonra..
Sonra denizi izlemek istiyorum.. Gün batarken özellikle..
Müzik dinlemek istiyorum yüksek sesle..
Hadi sizinle çok sevdiğim bir şarkıyı paylaşayım.. Bunu herkese yapmam.. Dinlerken kulaklarınızın bu şarkıyı duyabiliyor olmasına minnettar olmalısınız.
Yine de biliyorum, hayat yeniler kendini....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder