Bahar Kokan Aralık Günü

Bu sabah uyanmakta biraz güçlük çekmiştim.. Sıcak, yumuşacık yatağımdan çıkıp Bursa'ya gidecek olmak zor gelmişti.. Yine de kalktım.. Bi duş aldıktan sonra attım kendimi sokağa...

Evimizle durak arası çok uzaktı.. Pek hareket eden biri olmadığım için ana durağa yürümek zor gelmişti..  O yüzden SSK Hastanesinin oradaki evimize yakın olan durağa yürüme kararı verdim.. Durağa vardığımda Bursa'ya kadar ayakta gitmeye cesaret edemediğimden ana durağa gitmeye karar verdim..

Otobüste yine yanıma şişko bi teyze oturdu.. Koridordan her bir kişi geçtiğinde kendisine değmesinler diye benim üstüme yatıyordu.. 5 yıla yakın Gemlik - Bursa otobüs yolculuğu yaptığım için artık sabırdan eser kalmadığını fark ediyorum.. Az kaldı dirsekleyecektim kadını.. Neyse ki kısa bi süre sonra uykuya daldım... Uyandığımda Bursa'ya varmıştık..

Altıparmak'taki Müzik Okulu'ma vardığımda dünyalar tatlısı Murat Hocam elinde çayı ve sigarası ile; 3 katlı ahşap binanın girişinde beni bekliyordu :) Onu gördüğüm an tüm stresimi attım hemen.. Kapıda biraz sohbet ettikten sonra sınıfa geçtik.. Bugün Şan ve Dinleme dersim vardı... Ses açma alıştırmaları yaparken yine kendimi tutamayıp kahkahalara boğuldum..

Derslerim bittikten sonra dışarı çıktığımda moralim düzelmişti.. Hava o kadar güzeldi ki derin derin nefes alma ihtiyacı duydum.. Baharı içime hapsetmek istedim.. Uzun ve soğuk bir kış kapıdaydı nede olsa.. Sonra hemen eve dönmek gelmedi içimden... Ne zamandır da kendime bot almak istiyordum..

Yakın olduğu için Zafer Plaza'ya gittim.. Orda bi kaç ayakkabıcı gezdikten sonra Elle'ye gittim.. Ayakkabılara baktım ama fiyatlar yüksek gelince almaktan vazgeçtim.. Çalışmadığım için alışveriş yaptıktan sonra kendimi harcama yaptığımdan dolayı çok suçlu hissediyorum da.. Neyse öyle bakınırken satıcı çocukla ( 19 yaşında ) sohbete başladık.. Derken mağazada çalışan diğer kişiler de katıldı sohbetimize... O esnada da mağazadaki hemen tüm ayakkabıları denettiler bana.. Son olarak beğendiğim ayakkabıda iyi bir indirim sonrasında bol taksit yaparak beni mağazadan uğurladılar.. Çok güzel bir bot almış olmama rağmen sonrasında çok mutsuz oldum..

Sanırım part-time bi iş bakacağım.. Uzun yıllar çalışan bi insan sonradan tekrar babasına muhtaç yaşamaya başlayınca dengeler tam yerine oturmuyor bir türlü..

Belli bi standartta yaşamaya alışmışken şimdi her yaptığım şeyi kırk defa düşünmek sonra da suçluluk hissetmek.. Ooooffff mutsuzum yani...