Selam dostlar...
Uzun zamanlar giriyor araya...Hayat bir şekilde devam ediyor...
Ne güzel şey aslında, sıradan gelse de hayatın devam ediyor olması... Hala nefes alabiliyor olmak...
Yeni evimden, yeni odamdan hatta yenilenmiş hayatımdan bahsetmek istedim biraz...
Uzun zaman sonra gerçek anlamda yalnızım öncelikle... Bunu aklıma getirmemem gereken bir süreçten geçmiş olsam dahi, ben de her insan gibi yalnızlığımı özlemiştim..
Ve ben de her yalnızlığıyla kavuşan insan gibi geceleri uykusuzum yine... Yalnızlık geceyle kavuştuğu noktada yalnızlıktır dostlar... Yalnızca hafif müzik ve klavyeyle buluşan parmaklarımın çıkardığı tok sesler...
Bu anlarda kendinden başka kime ihtiyacı olduğunu sorgulayabiliyor insan...
Hayatımın en güzel günlerinin içinde olduğum hissine kapılıyorum yavaştan...
Müzik en güzel bu saatlerde dinleniyor dostlar... İnsanlar gözüme en güzel göründükleri saatlerinin içindeler şimdi uykularında...
Gereksiz tüm seslerden arınan dünya...
İç seslerin bile sustuğu andayız şimdi...
Şimdi yalnızca müzik var..
Öylesine hafifim ki... Ölesiye hafif...
İki saat sonra her şey değişmiş olacak...
Yarını bekleyeceğim şimdi...
Tam bana geldiği anda, gözlerimi yumacağım uykuya...
