Bu sabah bir değişik uyandım.. Biraz buruk gibiyim.. Birazda başı okşanmış kedi gibi...
Benim adım Ezgi...
Sanırım bu yüzden hayatımda hep başrol oynadı Müzik...
Gülmeyin ama o kadar etkiliydi ki hayatımda; sırf bana öğrettiği, dinlettiği şarkılar dünyamı değiştirdi diye bir adama deli gibi aşık olduğum bile oldu...
Ne zaman çok yalnız hissetsem, hüzünlensem, sevinsem, aşık olsam, aşk acısından gebersem, ağlasam, gülsem karşılık verdi bana..
Hiç bir dostun, anne-babanın, kardeşin, sevgilinin edemeyeceği kadar derinden teselli etti belki...
Hiç elini üstümden çekmedi ki o..
Asla aramam dediğimi arattı.. Unuttum, sildim dediğimi her defasında hatırlattı..
Yeri geldi, bebeğin ağzından emziğinin alınması gibi gülüşümü aldı, yeri geldi hüngür hüngür ağlamak üzereyken uzanan bir şeker gibi anımı kurtardı..
Bu yazıyı bana yazdıran da yine bir şarkıydı... Daha dün tanıdığım bir insan sayesinde dünyama sızan, kimyamı değiştiren o şarkı, şarkıyı sevdireni de unutulmaz kıldı içimde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder