11 Ekim 2012 Perşembe

Veda

Hiç yazamam sanıyordum..

Aslında o yazmadığım zaman diliminde o kadar çok şey yaşadım ki....

Ama söylemek istediklerim, şu an hissettiklerim o zaman diliminde hissettiklerimden çok başka şeyler...

Ben bu hafta başında hayatımda en değer verdiğim, en sevdiğim insanlardan birini kaybettim..

O ÖLDÜ..

Keşke insanlar ölürken, onlarla yaşadığımız tüm anıları da alıp gitselerdi... Bi daha hiç duymasaydık onların sevdiği şarkıları, görmeseydik izlediği filmleri, yemeseydik en sevdiği yemeği, onun kokusunu hiç kimse kullanamasaydı... Hele o hain rüzgar bi başkasının teninden uçurup getirirken O'nun kokusunu....

Bir de rüya aldatmacası.. Tam kollarındayken, tam yüz yüzeyken aniden uyanmanın verdiği buruk mutsuzluk ve yalnızlık halleri...

İşte bunlar olmasaydı, olmasaydı bunların hiç birisi.... Belki o zaman son bulurdu içimdeki bu kusma isteği, bu halsizlik, ağlama nöbetleri...

Her şeye rağmen son yolculuğuna güzel bir şarkıyla uğurladım en sevdiğimi..



Hoşçakal en sevdiğimdi....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder