11 Şubat 2015 Çarşamba

perşembenin gelişi




İsmini hatırlayamadığım filozofun bahsettiği boş levha gibi kafam.. 

Uykum var aslında.. Bi yatağa yatsam bi uyusam tüm bu hislerden arınmış olacağım ama yatamıyorum... Perşembe oldu iki saat yedi dakika önce..  Üç gün sonra okul açılacak.. 

Sınırlar, diyorum...

Evrendeki dünyayı düşünüyorum. Sonra kıtalar, ülkeler, şehirler, ilçeler, semtler, aileler, fikirler... 

Sonsuzluğun içinde sıkışıp kalmak ne garip!

İçimde tarifsiz bi üzüntü var..







3 yorum:

  1. Açken sen sen değilsin aç bi snickers ye :D

    (Sakın yanlış anlama amacım dalga geçmek değil. Biraz tebessüm ettirebilmek:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. amaç edindiğin için söylemek zorunda hissettim: ne tebessüm ne de gülücük olmadı.

      Sil
  2. Snickers yedin mi ki :)

    YanıtlaSil