17 Şubat 2014 Pazartesi

dikili bir ağacım yok benim

dikili bir ağacım yok benim...
yok.. Ama olsun istiyorum.

bir meyve ağacı mesela.. Baharın gelişini kahverengi çıplak dallarında patlayan tomurcuklar haber versin istiyorum. Sonra her biri küçücük birer gelini andıran mis kokulu çiçekleri sarsın tüm görkemiyle dört bir yanını.. Görenin neşesi yerine gelsin, hayatta güzel şeyler de var desin istiyorum.. Hele bir de çekince içine taze çiçeklerin mis kokusunu, derdi kederi unutsun istiyorum.

yaz gelipte çiçekler yerini çağlalara bıraktığında mahallenin çocukları sarsın etrafını mesela.. Ama bir taraftan da gözeteyim dallarını kıran olmasın diye.. Altına bir de masa atalım, eş dost gelsin, şarkı, türkü, sohbet gırla..

unuttum sanmayın, oraya da geliyorum.. Meyveler olgunlaşıp da ballanınca dallarda, yoldan geçenler göz hakkı diye koparıversin ikişer üçer.. Yılın mahsulunden komşulara ikram edeyim.. Kalanlar da reçellik.. Ayıklayıp ocağın üstüne indirdim mi açık pencereden sarsın dört bir yanı enfes kokusu...

dikili bir ağacım yok benim...
yok.. Ama olsun istiyorum..
bir mevye ağacı mesela....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder