Empati

Selam..

Saat 02:41'i gösteriyor.. Aslında bu sabah son zamanlarda kitap okuyamadığımı yazmıştım ama durumda bir iyileşme oldu... Biraz önce Adam Fawer'in "Empati" kitabını okuyordum... Kitabın şahane kurgusunun yanında kapak tasarımının da çok başarılı olduğu görüşündeyim..

Neyse.. 2 gece önce facebook'u kapatma kararı almıştım.. Kabul etmem lazım ki; kararı uygulamak, almaktan çok daha zor..

Teknolojinin de üstün desteğiyle teşhirciliğe öylesine alıştık ki; hemen herkesin, gecenin ikisinde bile ne yaptığımı bilmesine ihtiyaç duyuyorum..

Aslında derin özlemler içerisindeyim...

Günümüz koşullarının bizi sürüklediği bu yalnızlığı reddediyorum..

İlgi ve şefkate olan özlemimiz yüzünden her gittiğimiz yeri işaretlemekten, durmadan kişisel iletiler yazmaktan, paylaşılan her türlü şeyden tiksiniyorum..

Yapmacık şehit taziyeleri, bayram mesajları, doğum günü mesajları...

Bir camekanın arkasına sığınıp, sözcüklerimizi klavyelerin şekillendirmesinden bıktım.. Sesimi duyurmak, konuşurken karşımdakine dokunmak, kokusunu duymak, göz bebeklerine bakıp gerçek düşüncelerinden emin olmak istiyorum.. İnsan olduğumu hatırlamak istiyorum..

Paylaşımı anıyorum sık sık..

Paylaştıkça artan coşkulu hisleri...

Ve Nazım Hikmet'in de dediği gibi; BEN ARTIK ŞARKI DİNLEMEK DEĞİL, ŞARKI SÖYLEMEK İSTİYORUM !!!

Bu arada ailem ve yakın çevrem dışında blogumu takip eden biri ya da birileri varsa iletişime geçmeyi isterim : ozcan.ezgi@gmail.com

Sevgiler,